Bitcoin biedt kansen voor iedereen. De huidige markt maakt echter duidelijk dat die kansen niet altijd goed uitpakken. Er zijn miljoenen mensen gedupeerd door wanbeleid van bedrijven uit de industrie.

In deze editie van Focus richten we ons op een belangrijke trend: bedrijven vallen om. En dat is een noodzakelijk kwaad.

‘Vrije markt’

De regels van bitcoin zorgen er niet voor dat je als ondernemer of persoon ongegeneerd risico kunt nemen. Je kunt altijd terugvallen op de basisregels van bitcoin: er zijn er maximaal 21 miljoen, in principe kun je het overal ter wereld gebruiken en ontvangen.

Bitcoin zelf is nog een groot experiment, net als alle andere geldsystemen. De belofte is een vrije wereldmarkt op basis van bitcoin als belangrijkste valuta. Dat maakt alle businessmodellen op basis van BTC óók experimenteel. Het minste risico lijkt de rol van marktkoopman. Je kunt bitcoin aanbieden of kopen van een ander. Beide partijen doen één transactie, en dat is de deal. We negeren in deze editie maar even de dreigende extreme surveillance rondom bedrijven en deelnemers in de industrie.

Maar je kunt het uiteraard ook gekker maken. Speculeren op de toekomst middels derivaten is een bekend fenomeen. Wat eigenlijk weer nieuws is, zijn de beloftes op hoge rentes.

Als het mis gaat, is er echter géén vangnet. Het principe van bitcoin zorgt ervoor dat je niet door allerlei hoepels hoeft te springen om geld te ontvangen en te versturen.

En dat laatste kun je in principe doen zonder toestemming. Er is geen ‘bitcoin eindbaas’ die jou op het netwerk kan stoppen. De realiteit kan dat echter wel.

Niet voor niets duiken overal ter wereld gebruikers en bedrijven op die ‘iets met bitcoin doen’. Een adres is zo aangemaakt. In de wereld van de euro kan dat niet zomaar. Je moet door een heel selectieproces van financiële dienstverleners als je bank, PayPal of een andere betaalverwerker naar keuze.

Ook in dit wereldje gaan bedrijven failliet. Vaak gaat dat zonder veel bombarie en nieuws. De afgelopen weken staan verschillende geldverstrekkers in de industrie echter (negatief) in de spotlight. Dat is een mooie aanleiding om het verschil met financiële bedrijven in bitcoin en de traditionele wereld te vergelijken.

Bedrijven als Voyager en Three Arrows Capital vielen recentelijk om. De bedrijven lijken indirect allemaal met elkaar verbonden. Ze hebben allemaal iets gemeen: ze bieden leningen en renteproducten. Niet alleen met bitcoin of dollars, maar ook talloze bullshit tokens.

Voyager beloofde bijvoorbeeld 3,25% rente per jaar op 0.25 BTC. Voor de stablecoin USDC kon je tot wel 9% krijgen. Met een beetje pech spaar je bij je bank met negatieve rentes, maar bij dit soort partijen kon je gewoon 9% per jaar op je dollar ‘verdienen’.

Dit soort modellen gaan als eerste dood. Het ecosysteem als geheel filtert dit er uit. Niet omdat ze geen klanten hadden, maar omdat het gewoon niet werkt. Er werden allerlei tokens en renteproducten opgepompt om de show draaiende te houden.

Maar wees niet bang. Als de markt ooit weer aantrekt, zullen we ongetwijfeld weer meer renteproducten in een nog mooier jasje gaan zien. Zo gaat dat, helaas.

Het grote verschil met een traditionele bank is simpelweg dat er geen vangnet is geregeld. Niet voor de bedrijven zelf, maar ook niet voor de klanten. In Nederland hebben we zoiets als het depositogarantiestelsel. Eerder dit jaar ging de Amsterdam Trade Bank failliet. Klanten van de bank kunnen tot 100.000 euro terugkrijgen.