In Mexico vind je een puur stukje bitcoincultuur. Rein en Daniël werken in de Merida-regio aan een eigen citadel; een plan om volledig zelfvoorzienend te kunnen leven, in lijn met de waarden die veel bitcoiners aanhangen rondom self-custody en soevereiniteit. Maak je klaar voor een stukje bitcoinfilosofie en -levensovertuiging!

In deze Focus-editie kijken we naar het project genaamd Citadel Inah, dat doordrenkt is met bitcoin. Volgende week lees je meer over Bitcoin Yucatan, een beginnende circulaire economie die draait om sats, en Bitcasa – het bijbehorende bitcoinhuis.

Focus is een value4value nieuwsbrief. Ben je fan? Steun ons met een vrijblijvende donatie!

Bitcoinethos als levensles

Beide heren hebben hun roots in Nederland maar wonen nu in Yucatan. Met een compleet ander verhaal, kruisen hun paden op dit Zuidoostelijke stukje van Mexico. De grootste gemeenschappelijke deler van de twee is de bitcoinethos: vrij en zelfvoorzienend zijn.

Daniel heeft zijn wortels in het Latijns-Amerikaanse land, maar ook veel banden met Nederland. Zijn moeder werkte voor het Koninklijk Instituut voor de Tropen en was in jaren ‘90 betrokken bij ontwikkelingswerk in de ‘Global South’. Deze kennis wil hij nu gebruiken in Mexico met verschillende bitcoinprojecten.

“Mijn hele familie zit in het ontwikkelingswerk en daardoor zie ik ook veel hoe dingen anders kunnen.”

Al op zijn zestiende woonde Daniël op zichzelf in Leiden. “Ik kwam uit een grote stad in Mexico. Er zijn daar veel kansen, maar het is gevaarlijk. Het feit dat je in Nederland op elk moment met je fiets overal heen kon, betekende voor mij alles!”

“Nederland gaf mij het idee van complete vrijheid. Ik ben dankbaar, het gaf mij het gevoel dat alles mogelijk was, en daarmee komt er ook een verantwoordelijkheid.”

De wortels van Rein liggen in het vissersdorp Urk:

Ik ben gewoon een jongetje die opgroeide in een vissers- en bouwfamilie. Ik kom uit een gezin van acht en mijn vrouw ook, we hebben zelf zes kinderen. Ik heb gestudeerd voor register accountant en ben CFO geweest bij een aantal bedrijven.” 

Ook Rein leeft vanuit de bitcoinethos, met eigen verantwoordelijkheid als een manier van leven.

“In plaats van financieel kapitaal dat we in bitcoin hebben en waarvan we hopen dat het een miljard dollar waard wordt, moeten we uiteindelijk ook het sociale en culturele kapitaal gaan opbouwen.”

Hoe hij in Mexico terecht is gekomen lees je later, maar hier alvast een kijkje in het leven van een bitcoiner:

“Mijn vrouw en ik nemen onderwijs in eigen hand, ik laat ze met onze citadel alles zien door mee te doen. Ook om daarmee een mindset te creëren, eentje die bitcoin ook beoogt, om zo puur mogelijk verantwoordelijk te zijn voor wat je doet en gedaan hebt.”

“Hetzelfde geldt voor de lessen die de natuur ons geeft en het effect dat het op de kinderen had. Er zijn in Merida veel straathonden en binnen no-time hadden we er zelf vier. De natuurlijke manier waarop de natuur ons opvoedt geeft ons een verantwoordelijkheidsgevoel. Als ouder kun je er 100 uur over preken, maar het klikt in één keer met zo’n hond en de kinderen doen dat dan gewoon. Ik geloof echt in de kracht die de natuur heeft om ons in de juiste richting te sturen.”

“Verder lees ik boekjes zoals “The 7 Habits of Highly Effective People” met mijn kinderen. De waarde om alleen dat al met elkaar te kunnen doornemen en gedrag te kunnen spiegelen en het effect dat je ziet, is enorm gaaf.”

“Geen neppe dingen waar de wereld uit bestaat waarmee je een mooie laag kunt schilderen, maar uiteindelijk kom je erachter dat je lekker (on)gezellig alleen op de apenberg zit, terwijl uiteindelijk we veel verloren hebben wat we terug moeten winnen.”

Rein vervolgt:

“Ik denk dat er geen grotere bitcoin maxi bestaat dan ik ben. Het gaat om het gedachtegoed. Self-custody, bezit dat niet af te pakken is en dat soort principes hecht ik veel belang aan. Als ik dat thema zo zie, ben ik daar constant mee bezig. Eigenlijk in alles.”

De reis naar Merida

Met deze levensvisie kwam Rein in Mexico bij een bitcoinproject terecht. Tijdens een cursus bij KPMG kwam hij erachter dat de Urker gevoelig is voor “ontwikkeling & groei”:

“Als je niet groeit, ben je dood. Net als een bloem. Je bent niet per se een product van je omgeving, maar je kunt het zelf in de hand nemen. Iedereen is uniek met oneindige opties en daar wordt weinig in geïnvesteerd, maar tegenwoordig wel in uniformiteit of conformisme.”

Hij zag dit in en gooide z’n leven om:

“Het is een proces van loslaten en ergens anders weer opbouwen. Met een vrouw als juf was het tijdens corona thuis lesgeven juist fijn. We zeiden tegen elkaar dat we er tussenuit wilden. We hadden zoveel drukte om ons heen, dat je in een hiërarchisch systeem met studie, werk en leren tegelijk geen tijd overhoudt voor elkaar. In Mexico leek het tijdens corona vrij relaxed en toen heb ik m’n opdrachten als CFO opgezegd en zijn we naar Merida gegaan.”

Met het positieve in het achterhoofd “van het ontwikkelen van de kids” besloot hij te verhuizen en een stukje grond te kopen. Via Twitter kwam hij vervolgens in contact met Daniel en zijn vriend Jimmy. 

Ze zochten elkaar op en zo kwam het Citadel Inah project van de grond; het plan voor een zelfvoorzienende citadel is geboren. “Alle ideeën kwamen samen en het komend jaar hopen we dat te realiseren.” 

Inah is een afkorting van “het instituut voor antropologie en geschiedenis”. Ook heeft het in de geschiedenis van de Maya’s een betekenis: het woord maïs heeft drie vertalingen: nal (kolf), ixi’im (graan) en inah (zaad). De beste zaden, inah’s, bewaarde je voor de toekomst; een mooie symbolische betekenis voor dit langetermijnproject.

Bitcoinlessen in de praktijk

Vervolgens komen er allerlei bitcoin denkwijzen om de hoek kijken: “We proberen met Inah Citadel self-custody naar een hoger niveau te tillen.”

“Denk aan combinatie van permacultuur en inventiviteit. Met een soort kikkerdril dat ontzettend snel in een meertje groeit, kun je door vergassing met een generator een miner aanzetten, de warmte in een kas gebruiken en plantjes laten groeien. Volledig circulair en zelfvoorzienend.”

Daniël voegt eraan toe:

“Ik was al een permacultuurontwerp aan het maken in Frankrijk, Normandië. Er wordt daar veel geëxperimenteerd en ik kwam in contact met de bitcoin community die altijd aan het bouwen zijn. Ze wilden een citadel maken op mijn boerderij. Na de pandemie kwam ik erachter dat Frankrijk niet dé plek was voor een citadel. Alles in West-Europa kan in een split-second flippen naar een totalitaire nachtmerrie.” 

“Mexico is zó groot en zó chaotisch en zó slecht georganiseerd, dat zélfs als ze probeerden om beleid op te leggen, dat het niet gaat lukken. Strategisch gezien is Mexico dé plek voor een citadel.”

Vanuit het self-sovereign-perspectief komt Daniël ook uit in Merida, net als Rein.

In een citadel moet je álles zelf regelen. Een uitdaging in deze regio is de toegang tot drinkwater, het is er altijd erg droog.

“Het is een sleutelfactor waar een beschaving kan floreren. Dit zijn dingen waar je aan moet denken met een citadel. Het land moet dicht bij een cenote zitten, waarvan er zo’n 10.000 zijn in de Peninsula. Dat is de goudmijn, in het bijzonder in Yucatan.”

Hetzelfde geldt voor andere essentiële grondstoffen of behoeften. Zelfvoorzienend zijn, betekent ook compleet onafhankelijk zijn: zelfs dingen als (kunst)mest moeten vanuit de citadel komen.

“In een wereld waarin de dollar morgen instort, breken alle kanalen van commercie. Veel supply chains zullen voor jaren kapot gaan. Samen met echte hardcore tegendraadse bitcoindenkers ben ik hiermee bezig. Ik neem hun ideeën mee om dit hele moeilijke plan uit te werken.”

Het grootste doel is: het vinden van een balans tussen zelfvoorzienend zijn en zaken doen. Maar weinig mensen hebben genoeg cash om een eigen stad te bouwen, het is een grote investering. Rondom een (andere) cenote begon Daniel met een vriend een plan te maken.

“Een belangrijk punt was om mensen ‘skin in the game’ te geven en een penalty-systeem te creëren als iemand zich niet aan de regels hield. Aan het begin is iedereen bitcoiner en blij, maar dat is niet altijd zo. Voor ons was een idee om met een groep een multi-sig wallet te maken met voldoende waarde, dan houdt dat ons ‘in check’. Het is een directe stem, zonder dat je een rechter nodig hebt. Het project ging uiteindelijk niet door interne onenigheid.”

“Bitcoin is rules, no rulers. Zo is de citadel ook. Maar dan moet je je wel aan de regels, aan het manifest, houden.”

Na Normandië en het eerste project in Mexico, die beiden faalden, begint het nu allemaal opnieuw: Citadel Inah. Met een rugzak vol ervaring en bagage bundelt Daniël nu zijn krachten met Rein.

“Bitcoin is waardeloos als je niet zelfvoorzienend bent. Iedereen rekent erop dat bitcoin veel waard wordt en je alle opties hebt. Maar met supply chains ben je altijd afhankelijk. Dingen zoals het herwaarderen van de grond duurt jaren, we moeten fruitbomen planten die jaren duren om te groeien, net als een omgeving voor ons vee. Alles bij elkaar duurt het al snel 20 jaar.”

Een stuk land, maar hoe nu verder?

Ondanks dat het land (93 hectare) is aangeschaft, leeft er nog weinig. Nu is het vooral het uitdenken van de strategie, maar in dit proces kwam het idee dat geen land echt veilig is totdat bitcoin is omarmd.

“We kunnen niet altijd in de jungle leven. Dus als we dit succesvol willen maken, dan moet bitcoin slagen in je omgeving. Als mensen om je heen geen geld hebben en jij hebt een citadel, dan komen ze bij jou uit, omdat jij wel alles voor elkaar hebt.” 

Verder is het ook een project waar niet iedereen aan mee kan doen, zo vertelt Daniel:

“Het is invite only, maar we willen bitcoin OG’s aantrekken, maar doen niet actief aan promoties. We willen het als een privaat ding houden. Het is ook een blauwdruk die we willen reproduceren op andere stukken land.”

Nu is het uitgangspunt om een centraal gedeelte met alle voorzieningen en voedselproductie te creëren en daarnaast 20 tot 26 plots van twee tot vier hectare waar iedereen zijn eigen wereldje kan bouwen eventueel voorzien van één of twee huizen voor de verhuur. Principes zoals agrobosbouw en het land regeneratieve landbouw zullen aan de basis van de bouw staan.

Daniel vertelt hoe Mexico echt een land is met een ‘builders community’ met meerdere citadelachtige projecten.

“Er is een beweging die zichzelf Freedom Cells noemt, ze duiken in projecten en gaan daar dan erg ver in. Ze proberen al decennialang samen te leven; intentional communities. Het helpt als je met bitcoiners zit en iedereen dezelfde waarden heeft. Maar het is nog steeds lastig: hoe kunnen we de nieuwe regels maken waarmee we gaan samenleven? Hoe gaan we om met schaarste in het land, die je ook in de citadel zult zien?”

Een Citadel blijkt dan ook een zeer ambitieus project, niet temeer omdat het voor de lange adem is. Rein vult aan:

“Mijn oudste kind is 15. Ik heb nog een paar jaar waarin ik haar kan bereiken en die tijd probeer ik maximaal te gebruiken. Het is gaaf om mijn kinderen dit voorbeeld te geven. Verantwoordelijkheid nemen om onze omgeving mooier te maken. Te doen in plaats van alleen maar praten.  Als gezin hebben we voor ogen dit plan te laten lukken. We plannen om 9 maanden in Yucatan te zijn en 3 in Nederland. Alles draait rondom het groeien van het gezin en de Citadel.”

Cultureel kapitaal

Daarbij komt hij weer terug op het sociale en culturele kapitaal dat bitcoin moet brengen:

“Natuurlijk moeten we de omgeving bekend maken met bitcoin, zodat áls er iets gebeurt dat ze niet liggen te creperen. Het is niet per se filantropisch, maar ook in eigen belang. Dit is op korte termijn van belang. Maar op de lange termijn moeten we weer verantwoordelijkheid nemen voor onze omgeving en door de actie die hierdoor komt verrast worden door de pure oplossingen vol overvloed er mogelijk zijn.”

Met dit in het achterhoofd, werken ze ook aan andere bitcoinprojecten naast Inah Citadel, met name omtrent adoptie en educatie. 

“Naast de financiële kant van bitcoin, willen we mensen om ons heen helpen met hun bedrijf. In april zijn we Bitcoin Sisal gestart, een soort van Bitcoin Beach van Mexico, een circulaire economie.”

Hierover lees je volgende week dinsdag, in een vervolgcorrespondentie vanuit Mexico! Rein en Daniel sluiten af met enkele mooie woorden:

“We gaan iets gaafs neerzetten.”

Focus is een value4value nieuwsbrief. Ben je fan? Steun ons met een vrijblijvende donatie!