In dit artikel geeft Arthur van Pelt weer een interessant inkijkje in de handel en wandel van Craig Wright, de man die claimt Satoshi Nakamoto te zijn. In de Pineapple Hack-rechtszaak beweert Wright dat 111.000 bitcoin van hem is gestolen in 2020, en hij de hulp van de bitcoin developers probeert af te dwingen om deze 111.000 bitcoin terug te krijgen.
Om meer gewicht te geven aan één van de belangrijkste bewijsstukken heeft Craig’s raadsman ONTIER AlixPartners’ Forensics ingehuurd. Dit bedrijf heeft in 2021 verklaard dat een WMIRK inkooporder bestand gedateerd 27 februari 2011 echt door Craig’s ex-vrouw Lynn Wright is gemaakt. Maar is dat zo?
Focus is een value4value nieuwsbrief. Steun ons met een vrijblijvende donatie!
En wat zal er gebeuren als Craig Wright dit belangrijke, zo niet cruciale bewijsstuk verliest in deze spraakmakende rechtszaak over vermeend eigendom en diefstal van digitale activa die momenteel maar liefst $ 3.300.000.000 waard zijn (ja, je leest het goed: 3,3 miljard dollar). En veronderstelde fiduciaire plichten van open source-ontwikkelaars jegens gebruikers van deze digitale activa, omdat dezelfde open source-ontwikkelaars Craigs bewijsmateriaal in de rechtbank als frauduleus hebben ontmaskerd?
Deze gebeurtenis, de ontmaskering van een nieuwe vervalsing van Craig Wright, kan gevolgen hebben die nog niet zijn te overzien.
Juni 2020, de opmaat voor de Pineapple Hack-rechtszaak
Het begint allemaal ruim drie jaar geleden in 2020. Uit het niets ontvangt het bekende bitcoin-infrastructuurbedrijf Blockstream een brief van Craig Wright’s raadsman ONTIER. Blocksteam ontwikkelt onder meer satellieten om de bitcoin blockchain wereldwijd te verspreiden, exploiteren grote bitcoin miningcentra, ontwikkelen bitcoinwallets en helpen met Bitcoin Core protocol ontwikkeling.
We merken op dat het publieke 1Feex-adres is vermeld (zie rode pijl). Een meer diepgaande geschiedenis van Craig Wright’s frauduleuze verwikkelingen met het 1Feex-adres is te vinden in mijn artikel “The Faketoshi Tale of 1Feex”.
De Blockstream-brief van 12 juni 2020:
Hoe reageert de pers? De pers reageert eigenlijk nauwelijks. Alleen online magazine FullyCrypto besteedt aandacht aan de vermeende overval op Craig Wrights eigendommen, en hier leren we waarom de rechtszaak de bijnaam heeft die hij heeft: Pineapple Hack.
Een vruchtbare hack
Het nieuws over Wright’s vermeende bitcoin-diefstal van één miljard dollar breekt in juni 2020. Zijn advocatenkantoor ONTIER aan bitcoinbedrijf Blockstream schrijft dat Wright vier maanden eerder het slachtoffer is van de hack en dat hij zijn bitcoin terug wilt. Het verhaal gaat, zoals Wright later verduidelijkt, als volgt.
Rond 8 februari 2020 breekt een bende hackers het huis van Wright binnen en plant een wifi-‘ananas’ achter zijn tv. Met het apparaat, normaal gebruikt door netwerkpenetratietesters, kunnen hackers zijn thuisnetwerk infiltreren.
Ze gebruiken dit om 37 GB aan cloudgegevens te swipen en vervolgens te verwijderen, die al dan niet de sleutels bevatten van twee cryptocurrencywallets met een totaal van 111.000 bitcoin, evenals het equivalent in BCH- en BSV-tokens. De buit was ruim 850.000 miljoen Britse pond waard, waarmee het record van de grootste overval ooit in Groot-Brittannië is verbroken.
Wright beweert dat “meerdere storingen bij meerdere (beveiligings)bedrijven tegelijkertijd plaatsvonden”, wat volgens hem verklaart hoe de hackers erin zijn geslaagd zijn eigendom binnen te dringen om het apparaat te plaatsen.
Dit suggereert dat het niet slechts een of twee mensen betrokken zijn bij de hack op Wright, maar dat er een hele Ocean’s Eleven-achtige operatie is uitgevoerd: het ene team schakelt de netwerken van het beveiligingsbedrijf uit, terwijl het andere de andere beveiligingsfuncties omzeilen en kapot maken, en zijn huis binnendringt om het Pineapple wifi apparaat te planten.
Foto: WiFi Pineapple Enterprise
Gestolen bitcoin is niet verplaatst
“Nadat hij de diefstal heeft ontdekt, belt Wright om de een of andere reden niet direct de politie, maar in plaats daarvan wist hij zijn hele computer. Normaal gesproken is dit het eerste wat de politie hem ontraadt te doen, om geen bewijsmateriaal te vernietigen. Vervolgens meldt Craig Wright de inbraak pas de volgende dag, waardoor belangrijk digitaal en fysiek forensisch bewijsmateriaal mogelijk verloren is gegaan.
Hij downloadt ook niet simpelweg de privésleutels opnieuw uit de online prullenbak waarin ze door de cloudproviders zijn geplaatst. Ook neemt Craig Wright geen contact met hen op om te zien of ze hem kunnen helpen om de sleutels van de gestolen bitcoin terug te krijgen, zodat hij het geld vóór de hackers kan verplaatsen.
Daarnaast heeft Craig Wright ook nooit het publiek om hulp gevraagd bij het mogelijk identificeren van de bende. Een bende die iemand moet hebben gezien, aangezien ze flink opvallen in een lommerrijk deel van het Engelse platteland.” — Mark Hunter, FullyCrypto “De bitcoin-diefstal van een miljard dollar waar niemand over praat”
Uiteindelijk besluit Craig Wright bijna een jaar later de dreiging aan Blockstream door te zetten en begint hij een aantal partijen aan te klagen in wat nu bij velen bekend staat als de ‘The Pineapple Hack’-rechtszaak.
Mei 2021: de Pineapple Hack-rechtszaak begint
Ondergetekende gaat de lezer niet lastigvallen met al het materiaal dat de beklaagden in deze rechtszaak hebben ontvangen, aangezien het nogal een pakket is, genaamd de ‘Particulars Of Claim’:
Bovenstaand een fragment uit de brief aan de beklaagden
Samengevat beweert Craig Wright – of in deze rechtszaak zijn vertegenwoordiger Tulip Trading Limited (TTL, een bedrijf gevestigd op de Seychellen) – in de zogenaamde ‘Particulars Of Claim’ van deze zaak het volgende:
“Tussen 5 en 8 februari 2020 hebben onbekende personen (de “hackers”), zonder medeweten, toestemming of autorisatie van TTL of Dr. Wright, op onrechtmatige wijze toegang gekregen tot de personal computer en het netwerk van Dr. Wright, die in het bezit is van Dr. Wright op een adres in Surrey, Engeland.
Nadat ze dit hadden gedaan, hebben de Hackers onder meer toegang gekregen tot de TTL Private Keys en het Keys Access-materiaal (de “Hack”) en hebben deze verwijderd. Hieruit is af te leiden dat zij kopieën van de TTL Private Keys en/of het Keys Access-materiaal hebben gemaakt voordat zij deze verwijderden.
De hack maakte deel uit van een bredere hack van het systeem van dr. Wright. Diverse andere informatie en bezittingen zijn gestolen van Dr. Wright en anderen. TTL streeft momenteel in deze procedure niet naar rechtsmiddelen met betrekking tot dergelijke andere informatie en activa.
TTL stelt in deze procedure ook niet rechtstreeks vorderingen tegen de Hackers in, maar behoudt zich, samen met de andere slachtoffers van de Hack, het recht voor om te zijner tijd in deze of andere procedures verdere vorderingen in te stellen.
De verduistering van de TTL-privésleutels en het sleuteltoegangsmateriaal is ontdekt op 8 februari 2020. Er zijn onmiddellijk stappen ondernomen om de pc van dr. Wright te beveiligen en de zaak werd door dr. Wright gemeld bij de politie van Surrey onder misdaadreferentienummer 45200015992.
Hierdoor heeft TTL geen bezit meer van of toegang tot de TTL Private Keys, dan wel het Keys Access Materiaal en kan zij, ook al blijft zij eigenaar van de bitcoin in de Adressen, daar niet mee omgaan.
Hoewel TTL bij brieven van 12 juni 2020 diverse Ontwikkelaars op de hoogte heeft gesteld van de verduistering van de TTL Private Keys en het Sleuteltoegangsmateriaal. En niettegenstaande het feit dat TTL op 24 februari 2021 pre-action brieven naar gedaagden heeft gestuurd, geen van de gedaagden heeft aanvaard dat hij of zij onderworpen is aan de hieronder uiteengezette fiduciaire en/of rechtmatige plichten, of heeft ermee ingestemd de van hen gevraagde stappen te ondernemen, zoals hieronder gespecificeerd.”
“De ontwikkelaars hebben fiduciaire verplichtingen tegenover TTL. […] Daarom zijn de Ontwikkelaars, in overeenstemming met hun fiduciaire plichten, verplicht om:
A. Het verschaffen van toegang tot en controle aan TTL over de bitcoin in de adressen, onder meer door (1) het uitvoeren van een overdracht van de bitcoin naar een adres waarvoor TTL toegang heeft tot de privésleutels; en/of (2) het aanbrengen van wijzigingen in de software om TTL-toegang tot en controle over de bitcoin mogelijk te maken.
B. Alle redelijke stappen te ondernemen om ervoor te zorgen dat TTL toegang heeft tot en controle heeft over de bitcoin in de adressen.
C. Alle redelijke stappen te ondernemen om ervoor te zorgen dat er geen gevolg wordt gegeven aan de fraude, door ervoor te zorgen dat de bitcoin in de adressen niet door iemand anders dan TTL is af te handelen. Inclusief de hackers die zich de TTL Private Keys en/of het Keys Access-materiaal hebben toegeëigend”
Kort gezegd, de rechtszaak gaat dus over Craig Wright die probeert ‘toegang te krijgen’ tot tokens op de 1Feex- en 12ib7-adressen, en hij eist dat de ontwikkelaars van bitcoin en verschillende forks en spin-offs (BCH, BSV en eCash) hem gaan helpen, omdat: nou ja, ‘fiduciaire verplichtingen’.
In eerste instantie verwerpt rechter Falk deze zaak in maart 2022 omdat ze vindt dat de zaak geen enkele juridische onderbouwing heeft. Craig Wright gaat hiertegen in beroep en wint dit beroep eind 2022, zodat de rechtszaak begin 2023 alsnog is voortgezet.
We gaan niet in deze rechtszaak duiken en met de lezer in alle opzichten bespreken waarom Craig Wright deze zaak inhoudelijk zal gaan verliezen. We gaan echter wel dieper in op een van de vervalsingen die in deze zaak is gevonden: een inkooporder bestand gedateerd 27 februari 2011.
Dit bestand beoogt bewijsmateriaal te zijn voor de aankoop van zo’n 80.000 bitcoin-tokens die op het 1Feex adres staan, en Craig beweert deze tokens te bezitten nadat hij ze had gekocht in 2011 van een Russische beurs genaamd WMIRK. Daarnaast beweert Craig Wright ook dat deze inkooporder destijds is gemaakt door Lynn Wright, Craigs toenmalige vrouw van wie hij in 2012 scheidde.
Waarom precies dit inkooporder bestand, vraagt de lezer zich misschien af? Omdat het een heel belangrijk, zo niet cruciaal bewijsstuk is voor Craig Wright. Het is niet onwaarschijnlijk dat de hele Pineapple Hack-zaak in duigen valt, zodat is bewezen dat Craig Wright nooit de 1Feex bitcoin-tokens heeft verkregen.
Bovendien is het inkooporder bestand technisch onderschreven door een forensisch bedrijf genaamd AlixPartners. Ook is het bestand ook nog eens onderschreven door een advocaat van Craig in een getuigenverklaring.
Het ontmaskeren van dit inkooporderbestand als een vervalsing zet dus niet alleen de vervalser van het bestand – Craig Wright – in de schijnwerpers. Waardoor de rechters van de zaak redenen hebben om deze zaak per direct te seponeren omdat het wederom, zie de Wright v McCormack smaad rechtszaak die vorig jaar tot uitspraak kwam, gebaseerd is op vals bewijs.
Nee, het ruïneert ook onmiddellijk de reputatie van verschillende professionals die door Craig Wright zijn ingehuurd om hem in de rechtbank te vertegenwoordigen!
“Craig Wright verlaagt het IQ van elke groep waarin hij zit.”
Inderdaad.
Het inkooporder bestand
Laten we eerst eens kijken naar een afbeelding van de inkooporder. Op het eerste gezicht lijkt dit een echte inkooporder, toch?
Het forensisch rapport van AlixPartners
AlixPartners is door Craig Wright’s raadsman ONTIER gevraagd om een grondig forensisch onderzoek te doen naar het WMIRK inkooporder bestand van Craig Wright. Wat volgt is hun forensische rapport over dit pdf-bestand genaamd PO-16555.
Ik wil de lezer graag alvast even opmerkzaam maken op een rood gemarkeerd onderdeel op pagina 7 van dit rapport (zie deze pagina en de andere screenshots onderaan het artikel).
Om een lang verhaal kort te maken: wat je hieronder kunt lezen in dit gedetailleerde forensisch rapport uit Craig Wright’s Particulars Of Claim-pakket, is dat ONTIER’s forensisch expert AlixPartners – in de persoon van niet minder dan Senior Vice President Kevin Madura – Lynn Wright’s februari 2011 inkooporder volledig onderschrijft als een bestand dat in die tijd is aangemaakt en wel op februari 27, 2011.
Op deze inkooporder is de aankoop van de bitcoin-tokens op het publieke 1Feex adres bij de Russische beurs WMIRK bevestigd, claimen de onderzoekers van AlixPartners.
Maar! Tegelijkertijd weten we allemaal, ondanks de technische steunbetuigingen van AlixPartners, dat Craig Wright vóór juli 2011 niet eens wist dat bitcoin bestond. We weten ook dat zijn bitcoinfraude in de tweede helft van 2013 begint, nadat hij in april van dat jaar pas zijn eerste bitcoin ooit kocht, en we weten ook dat zijn Satoshi Nakamoto toneelspel pas is begonnen in 2014.
Dus feit is inderdaad dat Craig Wright niet Satoshi Nakamoto is en dat dit inkooporder bestand uit februari 2011 te allen tijde een vervalsing MOET zijn.
Maar hoe tonen we dat aan? Lees donderdag meer in deel 2 bij Bitcoin Focus.
Focus is een value4value nieuwsbrief. Steun ons met een vrijblijvende donatie!
