“Een technologie die al jaren bestaat en waar eigenlijk niets meer aan te verbeteren is”, die conclusie trok Adam Back, bitcoiner van het eerste uur, in 2013 over bitcoin. Inmiddels is hij al jaren een grote naam in de bitcoingemeenschap, niet in de laatste plaats omdat hij één van de eersten was die in 2008 in contact kwam met pseudonieme bitcoinbedenker Satoshi Nakamoto.

Back is een Britse cryptograaf, computerwetenschapper en cypherpunk en bekend als uitvinder van Hashcash, een proof-of-worksysteem dat ook door bitcoin gebruikt wordt. Hij bedacht dit systeem eind jaren negentig van de vorige eeuw toen hij zelf een exploitant van een remailer was waar problemen waren met spam. Het idee was simpel: zou je op een bepaalde manier ervoor kunnen zorgen dat het versturen van e-mail een klein bedrag kost. Alleen, hoe betaal je dan zonder ingewikkelde systemen en ook nog eens anoniem? Back zelf vergelijkt het met een soort digitale postzegel voor eenmalig gebruik, een controleerbare kostenpost. Dat werd uiteindelijk Hashcash, een systeem dat nog steeds gebruikt wordt, onder andere in SpamAssassin, open-source software voor het onderscheppen van spam email.

Hij richtte in 2014 Blockstream op, een blockchaintechnologiebedrijf gespecialiseerd in toepassingen op de bitcoinblockchain. Ondanks dat Back dus van mening is dat aan het basisprotocol van bitcoin weinig meer te veranderen is, zag hij al vroeg de mogelijkheden voor zogenaamde sidechains of zijketens. Een van de bekendste sidechains is dan ook van Blockstream en heet Liquid. 

Andere projecten waar Blockstream bekendheid mee kreeg, zijn onder meer een aantal satellieten die de bitcoinblockchain ‘uitzenden’, werkzaamheden rond meer privacy op het bitcoinnetwerk en het lightning netwerk.

Back was een van de panelleden op de Bitcoin Amsterdam Conferentie die in oktober is gehouden op het Westergasfabriekterrein in Amsterdam. Na het panel waarin de toekomst rond sidechains op het bitcoinnetwerk besproken werd, wisten we hem aan zijn hoodie te trekken en even kort te spreken.

Kunt u kort uitleggen hoe proof-of-work ook al weer werkt en waarom het zo belangrijk is?

“Bij Hashcash is proof-of-work, of het bewijs-van-werk, van belang om bewijsbare kosten toe te voegen voor de verzender zodat er een economisch effect is dat iedereen ten goede komt. Het voelt contra-intuïtief om kunstmatige kosten toe te voegen om dingen beter te maken, maar het neveneffect van dingen die gratis zijn, is dat mensen ze misbruiken.”

“Om het voor de gebruiker zo makkelijk mogelijk te maken, gebruiken we elektriciteit als kostenpost, daar komt dus de proof-of-work bij Hashcash vandaan. Bitcoin gebruikt proof-of-work op een vergelijkbare manier als b-money en bitgold bedacht door Nick Szabo.”

“Er is een wiskundige functie die hashfunctie heet. Zo’n hashfunctie is deterministisch, dus als je een woord ‘hallo’ hasht, dan levert dat een bepaald getal op. Verander je één letter, dan verandert de hash die eruit komt. Het getal dat eruit komt is altijd hetzelfde bij dezelfde input, dus je kunt heel makkelijk bewijzen dat het klopt. De uitkomst is onvoorspelbaar en toch herhaalbaar. Bij Hashcash zoekt het systeem naar een aantal nullen vooraan het getal van de hash en de enige manier om dat voor elkaar te krijgen is constant opnieuw te proberen het ingevoerde getal met een nieuw getal, de teller, te vermenigvuldigen. Er is geen shortcut, het is willekeurig.”

“Als je dan uiteindelijk het getal met het juiste aantal nullen hebt gevonden, kun je heel makkelijk nagaan of het klopt. Omdat het heel moeilijk is om zo’n getal te vinden, zeg je: dat moet veel werk gekost hebben! Het is supersimpel om de uitkomst te verifiëren, maar heel moeilijk of kostbaar om het te produceren. Bij bitcoin moet ongeveer elke tien minuten een nieuwe hash gevonden worden en daar moeten heel wat nullen voor het getal staan om het zo moeilijk te maken.”

Zie bijvoorbeeld de hash van dit vers gedolven blok deze donderdagochtend.